بهای متوقف کردن کوروناویروس

سخن مشاور مدیریت:

این روزها کوروناویروس در ایران و جهان شایع شده است و هر روز  در حال پیگیری آمار رشد شیوع این ویروس هستیم،  با این اوصاف شرایط کسب‌ و کارها سخت‌تر از قبل شده و نمی‌شود از تأثیر مستقیم و غیر‌مستقیمی که این اپیدمی روی کسب‌وکارها می‌گذارد غافل شد. امیدواریم با گرم شدن هوا و اقداماتی پیشگیرانه‌ای که بصورت فردی و اقداماتی که از طرف نهادهای نظارتی انجام می‌شود اوضاع عمومی کسب‌ و کارها رونق یابد.

 یکی از کسب‌وکارهایی که در این شرایط فشار مضاعفی را متحمل شده، صنعت مشاوره مدیریت می باشد؛ چرا که در تلاش است به همه صنایع در راه بقاء و تعالی کمک رسان باشد و به دنبال راه حل‌هایی برای خروج  از بحران. این صنعت با راه حل‌هایی جامع و کلیدی، با رویکردی علمی توانسته صنعتی پیشرو و تحول‌ساز  باشد. و کوشیده از بین اخبار زرد و فشارهای جامعه فاصله گرفته و از زاویه دیگری به بحران‌ها بنگرد و به ارائه و اجرای راه حل بپردازد و از این طریق بتواند به رسالت بزرگ خود در نقش یک مشاور تحقق بخشد. و در این مقاله نیز شاهد رویکردی کاملا چابک و رو به جلو  برای مقابله با اپیدمی کرونا ویروس خواهیم بود. 


کوروناویروس:


کوروناویروس، با نام 2019-nCoV، به سرعت در سرتاسر چین در حال گسترش می‌باشد، مقامات چین در ۱۶ شهر با جمعیت بیش از ۵۰ میلیون نفر ممنوعیت مسافرتی اعمال کرده‌اند. همچنین مواردی نیز در چندین کشور دیگر از جمله استرالیا، فرانسه، ژاپن، تایلند و ایالات متحده گزارش شده‌‌ است. از دوشنبه شب، تقریباً ۴۵۰۰ مورد تایید شده و ۱۰۷ مرگ و میر ثبت شده‌ است. کارشناسان معتقدند که احتمالاً هزاران نفر دیگر آلوده شده‌اند که هنوز کشف نشده و احتمالاً این ویروس در بدن افرادی که هیچ علامتی ندارند نیز وجود دارد. نتایج یک مطالعه بر روی ۴۱ بیمار بستری شده در ارتباط با کروناویروس لزوم انجام اقدامات فوری را نشان می‌دهد: یک سوم بیماران نیازمند مراقبت در سطح ICU هستند و ۱۵٪ از افراد، درگذشته‌اند.

تلاش‌های فراوانی برای یافتن واکسن مؤثر بر این ویروس، در حال انجام است، اما حتی خوش‌بین‌ترین زمانبندی‌ها حاکی نیاز به چندین ماه مطالعات و اقدامات علمی می‌باشد. بدون داشتن واکسن و درمان، مؤثرترین روش برای جلوگیری از انتشار کروناویروس محدود کردن انتقال آن با شناسایی افراد آلوده در کوتاه‌ترین زمان و جدا کردن آن‌ها برای معالجه قبل از آلوده کردن دیگران است. این استراتژی در سال ۲۰۰۳ علیه بیماری همه‌گیر SARS (سندرم شدید تنفسی حاد) آزمایش خود را پس داده‌ است. مقامات بهداشت جهانی، رویکردهای استفاده شده در طول بحران SARS را اجرا می‌کنند، اما، اقدامات دیگری نیز باید انجام شود زیرا در حال حاضر کروناویروس در چین بسیار گسترده شده‌ است.


درست مشابه با کروناویروس، SARS نیز ویروسی بود که قبلاً دیده نشده‌ بود و توانست در ۳۰ کشور گسترش یابد و باعث وحشت عمومی شود و در نهایت باعث بیش از ۸۰۰۰ مورد ابتلا و ۹۰۰ مرگ‌و‌میر شد. از آنجا که کروناویروس، مانند SARS، باعث ایجاد علائم شایع مانند: تب و سرفه می‌شود و تنها با آزمایشات دقیق آزمایشگاهی، از بیماری‌های روتین قابل تشخیص است، همان دسته اقداماتی که علیه SARS استفاده ‌شد، می‌تواند برای مقابله با کروناویروس نیز مؤثر باشد:

ردیابی تماس:

افرادی که در اطراف شخصی با یک عفونت تأیید شده قرار داشته‌اند باید شناسایی و تحت نظر قرار گیرند. در صورت بروز هرگونه علائم، باید سریعا ایزوله شده، تحت درمان قرار بگیرند تا آزمایشات آزمایشگاهی در روی آن‌ها انجام شود تا مشخص شود که آیا دارای کروناویروس هستند یا خیر. 

غربالگری با تعریف مورد بالینی:

از آنجا که به احتمال زیاد موارد گزارش نشده وجود دارد، باید از یک تعریف موردی بالینی، یک چک لیست از علائم و عوامل خطرزا ناشی از عفونت استفاده کنیم تا افراد مبتلا را شناسایی و از تماس آن‌ها با دیگران جلوگیری کنیم. از آنجا که کروناویروس، مانند SARS، باعث بروز چنین علائمی می‌شود، تعریف موردی شامل بررسی این است که آیا بیماران مبتلا به این علائم در ناحیه‌ای در تماس با افراد مبتلا حضور داشته‌اند، یا خیر. کسانی که غربالگری مثبت دارند، باید تا زمانی که آزمایش شوند جدا شده و تحت درمان قرار بگیرند و در صورت مثبت بودن نتایج آزمایشات، تا زمانی که دیگر قادر به انتقال عفونت نباشند، قرنطینه شوند.

این استراتژی‌ها در حال حاضر در حال اجرا هستند. اما اگر معلوم شود انتقال بدون علامت: انتقال بیماری توسط شخصی که هیچ علامتی از خود نشان نمی دهد؛ امکان‌پذیر است، تمام مخاطبین و افرادی که در مناطقی قرار گرفته‌اند که در آن موارد ابتلا مشاهده شده‌ است نیز باید آزمایش شوند، صرف نظر از اینکه علائمی را نشان می‌دهند یا خیر. این اقدامی‌ است که در حال حاضر انجام نمی‌شود.

این رویکردها ممکن است برای مهار گسترش کروناویروس در کشورهایی مانند ایالات متحده، که در آن فقط چند مورد جزئی (همه با پیوندهایی به سفر اخیر به مناطق آسیب دیده چین) وجود داشته است و یا در مکان‌هایی که هنوز تحت تأثیر قرار نگرفته‌اند، کافی باشد. با این حال، در مناطق آسیب دیده از چین که انتقال در حال حاضر گسترده است، این استراتژی‌ها با مهار شیوع ویروس با چالش‌های اساسی روبه‌رو هستند.

از آنجا که تقریباً هر کسی که در یک ناحیه انتقال زندگی می‌کند، ممکن است در معرض بیماری قرار داشته باشد، هر یک از هزاران نفری که هر روز تب یا سرفه می‌کنند، باید منتظر آزمایش آزمایشگاه باشند و جدا شده و تحت درمان قرار بگیرند. به نظر نمی‌رسد که این اتفاق در مناطق محدود شده چینی اتفاق بی‌افتد چرا که بعضی از بیمارستان‌هایی که حتی نمی‌توانند تست‌های مربوط با کروناویروس را انجام دهند، در حال فرار هستند و بیماران بدون اینکه مورد آزمایش فرار بگیرند، از بین می روند.

مقامات چینی در حال راه‌اندازی پاسگاه‌های غربالگری در سراسر کشور هستند. در شهر ووهان، مرکز اپیدمی، آن‌ها به سرعت در حال ساختن دو بیمارستان بزرگ با مجموع ۲۳۰۰ تخت برای جداسازی، آزمایش و درمان کروناویروس هستند. آن‌ها امیدوارند که بیمارستان‌ها ظرف دو هفته عملیاتی شوند. اما ممکن است کروناویروس آنقدر گسترده شده‌ باشد که حتی ۲۳۰۰ تخت در یک شهر ۱۱ میلیون نفری کافی نباشد.

علاوه بر این، شاید ایجاد چنین بیمارستان‌هایی در هر شهر آسیب‌دیده امکان‌پذیر نباشد و یا شاید امکان انتقال بیماران از مناطق دور افتاده به این مراکز متمرکز وجود نداشته‌باشد. علاوه بر این، تشخیص کروناویروس به تجهیزات و پرسنل تخصصی نیاز دارد که ممکن است برای ارزیابی هزاران نفر از افراد مورد نیاز ، مقیاس‌گذاری آن دشوار باشد. اگر افراد بدون علائم توانایی انتقال ویروس را داشته باشند، آزمایش کل جمعیت شهر غیرممکن خواهد بود.





این چالش های هولناک می‌توانند با استفاده از رویکردهایی که در طول بحران SARS استفاده نشده‌اند کاهش یابد:

انزوا در خانه:

بلافاصله می‌توان سیستمی ایجاد کرد تا نمونه‌های آزمایش را از بیمارانی که علائم آن‌ها شدید نیست، بگیرد و سپس آن‌ها را با ماسک تنفسی محافظ، دستورالعمل شستشوی دستی برای جلوگیری از شیوع بیشتر این بیماری و دستور به ماندن در خانه بفرستد، تا نتایج آزمون مشخص شود. اگر تختخواب‌های بیمارستان هنوز محدود باشد، به نظر می‌رسد بیمارانی که به شدت بیمار نیستند می‌توانند منزوی شوند و در خانه تحت معالجه قرار گیرند و در تنها صورت وخیم‌تر شدن وضعیتشان، در بیمارستان بستری شوند. این رویکرد می‌تواند ظرفیت گران‌بهای بیمارستان را برای افرادی که نیاز بیشتری به مراقبت دارند حفظ کند و در حالی که منتظر نتایج آزمایشگاهی هستند از ابتلای افرادی که به نظر می‌رسد آلوده نیستند و در بیمارستان در انتظار مشخص شدن نتایج آزمایش خود هستند، جلوگیری کنند.

تشخیص سریع:

اقدام دیگری که می‌تواند ضروری باشد، توسعه آزمایشات تشخیصی سریع و "نقطه مراقبت" است که به تجهیزات یا تکنسین‌های تخصصی احتیاج ندارند و می‌توانند نتایج را در عرض چند دقیقه ارائه‌ دهند. (آن‌ها شبیه به گلوکومترهایی هستند که دیابتی ها برای کنترل قند خون خود مورد استفاده قرار می‌دهند.) چنین آزمایش‌هایی برای کروناویروس وجود ندارد. با این حال ممکن است برای برای بازگرداندن امنیت و رهایی از خطرات ابتلا به ویروس کرونا، چندین ماه و یا شاید بیش از یک سال زمان نیاز باشد تا واکسن و یا درمانی برای این ویروس تهیه شود.

در اپیدمی‌های قبلی، سازمان بهداشت جهانی (WHO) و دیگران از استفاده از چنین آزمایش‌هایی بدلیل نگرانی‌هایی که در خصوص میزان دقت این راهکارها وجود داشت، ناخوشایند بودند. به‌عنوان مثال، چنین آزمایشاتی در زمان بیماری همه‌گیر ابولا (آفریقا غربی ۲۰۱۶-۲۰۱۳) وجود داشته، اما ممکن است مستقر نشده باشد، زیرا در مقایسه با آزمایشات آزمایشگاهی، دقیق نبودند.

با این وجود، اگر از آن‌ها برای غربالگری در ردیف اول استفاده شده‌ باشد و آزمایشات آزمایشگاهی تأیید شده بر روی افراد مثبت انجام شود، می‌توانستند به سرعت عفونت‌های بیشتری را شناسایی کنند و تعداد بیماران نیازمند به آزمایشات آزمایشگاهی را به سرعت کاهش دهند. یک مطالعه نشان داد که آن‌ها می‌توانند میزان شیوع یک ویروس را تا یک‌سوم کاهش دهند، و یک مطالعه دیگر حتی نتایج چشمگیرتری داشته‌ است. به لطف پیشرفت تکنولوژی، این تست‌ها به‌طور فزاینده‌ای دقیق می‌شوند.

اپیدمی کروناویروس، در هر ساعت در حال تحول است. برای پاسخ به این تهدید باید سریع حرکت کنیم.

منبع: HBR