یادداشت مترجم

دغدغه حضور زنان سال‌هاست ذهن تعداد زیادی از فعالین اجتماعی را به خود مشغول کرده است. تلاش‌های متعددی نیز در طول تاریخ انجام شده است تا زنان بتوانند به جایگاه‌های بلند دست پیدا کنند و فرصت‌های برابر برای آن‌ها ایجاد شود. اما هنوز هم فاصله با دنیای مطلوب برای زنان بسیار است. 

طی ده سال گذشته که در جایگاه‌های متفاوت با مدیران عامل و شرکت‌های بزرگ تعامل داشته‌ام، همیشه این موضوع برایم جای سوال بوده که چرا زنان در جایگاه مدیران ارشد به ندرت مشاهده می‌شوند. خوشبختانه تجربه این را داشته‌ام که سال‌ها در شرکتی در دنیای فشن فعالیت کنم که فرصت‌های خوبی برای زنان فراهم بود و تعداد زیادی از مدیران مجموعه را زنان تشکیل می‌دادند، اما با این وجود نمی‌توانم انکار کنم که در پاره‌ای از موضوعات، به‌خصوص موضوعات مالی، نابرابری‌هایی وجود داشت. پس از آن به عنوان مشاور در یک شرکت فشن فرصت حضور داشتم که در دایره مدیران ارشد آن حتی یک زن هم وجود نداشت، البته نگرش مدیرعامل مجموعه به این سمت بود که تلاش کند تا فرصت بیشتری را برای زنان فراهم آورد و در استخدام‌های جدید و توسعه کارکنان فعلی این مهم را در نظر داشت؛ اما همچنان فاصله تا تشکیل یک تیم شامل زنان موثر، بسیار است. ضربه آخر برای من در پروژه‌ای دیگر بود که فرصت همراهی جمعی از مدیران موفق و تاثیرگذار در یکی از بزرگترین هلدینگ‌های ایران را کسب کردم، زمانی که به طور شوکه‌کننده‌ای در جلسه‌ای شامل ۲۱ مدیر و تصمیم‌گیرنده حضور پیدا کردم اما دریغ از حضور یک زن!

اما واقعاً چه چیزی باعث می‌شود تا حضور زنان کمرنگ و از جنس حریر باشد؟ نقش ما به عنوان زنان برای ایجاد فرصت برابر چیست؟ چه کاری از دست مدیران برمی‌آید؟ مردان چه نقشی باید ایفا کنند؟ این‌ها موضوعاتی است که مدت‌ها دغدغه من بوده و همین باعث شد تا با دیدن این گزارش از شرکت مشاوره مدیریت PwC تصمیم بگیرم آن را ترجمه و مبنایی برای بحث و گفت‌وگو در این خصوص ایجاد کنم.

امیدوارم این گزارش بستری برای آگاهی بیشتر فراهم نماید و بتوانیم در کنار هم شرایطی ایجاد کنیم تا روزی نقش توانمندی از جنسیت پیشی بگیرد و فرصت‌ها را فراجنسیتی ببینیم.