اصطلاح برهم‌زننده (disruptive) در متون مدیریتی و فناوری زیادی به چشم می‌خورد. این مفهوم در مستندات و جلسات سازمان‌های ایرانی نیز به گوش می‌خورد. در این مقاله، کلیتون کریستنسن، که نظریه نوآوری‌های برهم‌زننده را برای اولین بار مطرح کرد، شیوه‌ تشخیص فناوری‌های برهم‌زننده برای یک سازمان یا صنعت و رویکرد استراتژیک مناسب با آن را معرفی می‌کند. این مقاله در سال 1995 نگارش شده و گرچه مثال‌های آن مربوط به فناوری‌هایی است که دیگر وجود نداشته و نسل جدید شاید حتی خاطره‌ای از آن‌ها نداشته باشد، اما همچنان توضیحات دقیق و مدل نبوغ‌آمیز این استاد دانشگاه و مشاور مدیریت در دنیای پرتغییر امروز بسیار کاربردی است.

در پاییز سال 2014، در دانشگاهMIT پروژه‌ای در مقیاس بزرگ اجرا شد که در آن به 4494 دانشجوی دوره کارشناسی، مقداری بیتکوین دادند. غالب دانشجویان، نهایتاً رمزارز ارائه‌شده را به دلیل انتظار افزایش قیمتش در آینده، نگه داشتند و از آن استفاده‌ای نکردند. قیمت هر واحد بیتکوین زمانی که بین دانشجویان توزیع شد، 350 دلار بود درحالی‌که قیمت آن در زمان نگارش این مقاله (مارس 2017) بیش از 1100 دلار است [قیمت بیتکوین در بالاترین مقدارش در اواخر سال 2017، به 20هزار دلار نیز رسید]، که بدان معناست بسیاری از دانشجویان به درستی به این نتیجه رسیده بودند