اتفاق این روزها، اتفاق سکون در زمان سرعتِ دنیاست. مهم‌ترین دستاورد تک‌تک ما، نحوه مواجهه ماست. آگاهانه به اتفاق‌های اطرافمان نگاه می‌کنیم، می‌پذیریم، مسئول ابعاد زندگی خودمان و دیگران هستیم. روند متفاوت این فرآیند در مقایسه با زندگی ما در ماه‌های قبل، یادآور این نکته است که "زندگی مسیر ِ بودن" ماست. در قبال تمام افراد هوشیارانه و آگاهانه قدم برمی‌داریم. اعمال ما بر دنیا تاثیرگذار است و ما در مقابل زندگی، سختی‌ها و عواقب آن ارزش یکسانی داریم.
مقدمه مقاله:
این مقاله "نگاه آگاهانه انسان هوشمندِ" قرن 21 را برای زندگی آگاهانه صیقل میزند. درک رفتارهای متقابل ما در زندگی جمعی و تاثیر عمیق آن بر دنیا و سهم بزرگ هر کدام از "ما" در این تصویر کلی تشریح میشود. با کلامی ساده، مسئولیت آغازین انسان از "آگاهی" و ماموریت غایی برای زندگی در توانمندی توصیه میشود. زندگی آگاهانه انسان را شرح میدهد. در این روزها، هر انسانی تاثیر شخصی خودش را می‌سازد و تاثیرگذاری را تجربه میکند.
مُسری ولی قابل کنترل
شما ترسیدید. خانواده شما می‌ترسند، و به نظر می‌رسد تمام کسانی که در رسانه‌های اجتماعی می‌شناسید، می‌ترسند و دلیل خوبی هم وجود دارد:
هیچ چیز قابل پیش بینی نیست
کنترل زندگی از دستمان خارج شده، همه چیز در حال تغییر است و به سرعت اتفاق می‌افتد. قوانین بازی را نمی‌دانیم. ما مطمئن نیستیم که چه اتفاقی برای ما، وضعیت معیشت ما، و خانواده‌های ما اتفاق می‌افتد و آینده چه طور خواهد شد. و شواهد نشان میدهد ، این وضعیت در کوتاه مدت رفع نخواهد شد. چی کار کنیم؟
در حالی که رهبران پزشکی و بهداشت عمومی تلاش می‌کنند تا بتوانند شیوع ویروس کرونا را کنترل کنند، ما مطمئناً به توصیه‌های آن‌ها گوش می‌دهیم و توجه می‌کنیم. اما متخصصان در زمینه هوش هیجانی هم پیشنهادات خوبی ارائه می‌دهند - روشی برای کمک به ما در مدیریت نوع دیگری از بیماری‌های مسری که اگر به آن اجازه دهیم، شیوع می‌یابند و فقط اوضاع را بدتر و پیچیده‌تر میکند. جلوگیری از انتقال احساسات منفی - و ایجاد عواطف مثبت بیشتر - باعث میشود در این دوره ترسناک احساس آمادگی و کنترل بیشتری برای زندگی خود داشته باشیم. 
ما مدت‌هاست که می‌دانیم که ترس به سرعت پخش میشود، اما اخیراً متخصصان متوجه شده‌اند که عواطف و احساسات هم مسری است، مکانیسم ایجاد احساسات افراد (مثبت یا منفی) در گروه‌ها سرایت میکند و بر افکار و اعمال ما تأثیرگذار است. یادگیری این مکانیسم برای جلوگیری از انتقال احساسات منفی و ایجاد احساس توانمندی بسیار کاربردی است.
همانطور که تحقیقات نشان داده است، ما به طور کلی آگاهی کمی از سرایت عواطف و تأثیر آن بر رفتار خود داریم. این کار هنگامی شروع میشود که ما به طور خودکار از چهره افراد دیگر، زبان بدن دیگری و تُن صدای آن‌ها تقلید می‌کنیم – این کار را از زمان بچگی تمرین کرده‌ایم. آنچه که در سال‌های بعدی با آن مواجه می‌شویم، نیز "مسری" است: از طریق انواع مختلف پروسه‌های فیزیولوژیکی و عصبی، ما در واقع احساساتی را احساس می‌کنیم که در حال تقلید آن هستیم - و سپس اقداماتمان را بر مبنای این احساسات بنا می‌کنیم.
وقتی دلیل محکمی برای نگرانی دارید، مانند اکنون، احتمال بیشتری وجود دارد که تحت تأثیر ترسِ پذیرفته شده از سمت دیگران قرار بگیرید.
آلوده شدن به احساسات منفی آسان است:
- از طریق همکاران
- شبکه خبری که که در حال تماشا آن هستید
- دوستان‌تان در رسانه‌های اجتماعی
- در محیط خانواده شما
در واقع، شما اضطراب آن‌ها را "جذب" می‌کنید و آن را به شبکه تقریباً بی‌پایان انتشار احساسات منفی به دیگران منتقل می‌کنید. و در حالی که احساسات در افراد شیوع می‌یابد، آن‌ها هنوز می‌توانند بصورت آنلاین و از طریق ایمیل، تلفن یا هرگونه تعامل مداوم از راه دور به افراد دیگر منتقل شوند. در حقیقت، انزوا می‌تواند تنهایی اجتماعی را افزایش دهد، و روحیه ما را تضعیف کند، و ما مستعد ابتلا به واگیری به عواطف و احساسات منفی شویم. با توجه به این، همه ما می‌توانیم آگاهانه به مسیر واگیری به عواطف و احساسات منفی پاسخ دهیم، حتی اگر در محیط خانه مشغول به کار کردن هستیم.
خبر خوب:
ما توانمندیم. درک چگونگی عملکرد سیر شیوع عواطف باعث افزایش آگاهی شما از نسخه احساسات منفی میشود - و نوعی پیشگیری اتومات خواهد بود، همانطور که تحقیقات در مورد فواید شناخت فرآیندهای ناخودآگاه نشان داده است. نگرانی شما منطقی است، اما درک اینکه چگونه واگیری عواطف و احساسات منفی کار می کند، برای مقابله با شیوع احساسات منفی به شما کمک میکند. شما می‌توانید ببینید که چرا احساسات منطقی شما از تعامل با دیگران تقویت میشود، و این آگاهی به شما قدرت می دهد، در این مورد کاری انجام دهید.
برای افرادی که تازه در این مسیر قدم برمی‌دارند، چهارچوبی تعیین کنید. یعنی درست بر خلاف رفتار معمول آنان در برقراری ارتباط با مکان‌هایی که نیروی ترس از آن تغذیه میشود محدودیت ایجاد کنید - مثلاً رسانه‌های اجتماعی یا گفتگو با دوستان و همکاران. بین افرادی که اطلاعات صحیح را نشر می‌دهند و کسانی که دچار عواطف منفی هستند، تفکیک برقرار کنید.
این به معنای نادیده گرفتن آنچه در محیط پیرامون ما می‌گذرد، نیست. در مقابل، باید هوشیار باشید. اما در مورد منابع خود عاقلانه رفتار کنید. به متخصصان معتبر بهداشتی و رفتاری مراجعه کنید: پزشک یا پزشک متخصص، پرستار، سازمان بهداشت جهانی، مؤسسات ملی بهداشت. آنچه این متخصصان توصیه می‌کنند را انجام دهید - اما تصور نکنید که شما باید بیشتر از آنچه توصیه می‌کنند انجام دهید، زیرا این می‌تواند شیوع احساسات منفی و نگرانی را در شما و دیگران تشدید کند.
همانطور که سعی می‌کنید خود و همه افراد را از شیوع ویروس با رعایت دقیق بهداشت محافظت کنید، با انجام بهداشت صحیح احساسات و عواطف به طور جدی تلاش کنید تا از انتقال عواطف منفی جلوگیری شود. سعی کنید با استفاده از روش‌هایی که برای شما مفید است، آرامش داشته باشید. دیگران نیز از این احساسات تقلید می‌کنند. این رفتار می‌تواند به شیوع عواطف مثبت منجر شود، و تحقیقات نشان میدهد که به همان اندازه احساسات منفی موثر و تاثیرگذار است.
ورزش، فعالیت‌های داوطلبانه و بروز احساسات و محبت کردن، مراقبه ذهن، آگاهی و ارتباطات با کیفیت بالا و مثبت با دیگران - حتی اگر به صورت مجازی برقرار میشود - می‌تواند باعث افزایش احساسات مثبت در درون شما شود. امید داشتن از اهمیت بیشتری نسبت به احساس ترس در زمان تاب‌آوری در سختی‌ها تاثیرگذار است و ابراز خوش‌بینی و قدردانی، با هدف شفاف‌سازی و درک بهتر احساسات، زندگی بهتر و طولانی‌تری را برای ما فراهم میکند. ما در این زمان دشوار به برقراری تعادل نیاز داریم و منابع آنلاین و معتبری نیز وجود دارد که به شما برای رسیدن به این تعادل کمک میکند.
ممکن است برای مدتی واکسن یا درمان مؤثر COVID-19 وجود نداشته باشد. اما ما در هر مکانی که هستیم، توانایی انجام دادن کارهایی را داریم مثل: توجه به توصیه‌های مربوط به فاصله اجتماعی و حفظ آرامش در حد امکان برای محافظت از منافع خود و دیگران، کاهش آلودگی عواطف منفی و تقویت عواطف مثبت، تا این طوفان غیرقابل پیش‌بینی را در کنار هم همراهی کنیم.
منبع: HBR
