در بسیاری از سازمان‌ها بین فرهنگ موجود و فرهنگ «مطلوب» فاصله‌ای وجود دارد. فرهنگ به حمایت و پیشبرد اهداف و استراتژی‌های شرکت نیاز دارد. امروزه رویکرد از بالا به پایین در ایجاد فرهنگ شرکت به چند دلیل دیگر کارایی ندارد و برای اولین بار، Covid-19 نحوه تعامل رهبران با کارمندان و ارتباط همکاران با یکدیگر را از کار انداخته است. بنابراین به لطف بحران‌های مطرح اخیر، اهمیت فرهنگ شرکت افزایش یافته است. در یک کلام در این مقاله به این مورد مهم اشاره داریم که، کار جدید مدیرعامل و تیم مدیریت ارشد این نیست که فرهنگ شرکت را از بالا به پایین بکشاند، بلکه اولویت‌‎بندی آن و اختصاص منابع، برای اطمینان از فرهنگ سازمانی مطلوب است.

چه شما کارمند و یا عضو یک شرکت باشید و یا در ردیف های مدیریت های بالایی، میانی و یا پایینی باشید؛ با مشکل عدم صراحت افراد و کارکنان روبرو بوده اید، افرادی که سعی دارند مشکلات را در جلسات خودمانی بین همسانان خود، همواره مطرح کنند و نتیجه آن به چالش کشیده شدن سرمایه و سود و ایمنی شرکت و سایر مشکلات آن است.

در دنیای امروز شرکت ها بر آن هستند تا برای کسب سود بیشتر و راضی نگه داشتن سهامداران و صاحبان سهام شرکت، تجارت خود را کارآمد تر کنند. این اقدام سبب افرایش فشار بر سایر بخش های شرکت و کارکنان می شود و برخی امور، فدای تولید و کارآمدی عملیات و تفکر تولید محور خواهد شد. مهم ترین بخش هر شرکت و فعالیت، ایمنی آن بخش و عملیات میباشد.

در دنیای امروز، یکی از مشکلات سرمایه‌گذاران کسب سود و درآمد در بازارهای بی‌ثبات است. شاید ما ایرانیان خیلی بهتر با مفهوم بی‌ثباتی آشنا باشیم؛ بی‌ثباتی در بازار ارز، مسکن، طلا و غیره، بی‌ثباتی‌های اخیر در بازار بورس اوراق بهادار تهران، بی‌ثباتی در نرخ تورم و وجود سود بانکی دستوری و غیره. این‌ها همگی مثال‌هایی از بی‌ثباتی در بازار سرمایه در ایران هستند.