روشهای پرداخت بدون تماس با توجه به شیوع Covid-19
سخن مشاور مدیریت:
در ماههای اخیر، به دلیل شیوع ویروس کرونا در دنیا و توجه بیشتر افراد به راهکارهای پیشگیری از آلودگی برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری، اهمیت بهداشت دستها در مراودات روزانه بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
یکی از شایعترین راههای انتقال ویروس، دستبهدست شدن وجوه کاغذی و اسکناسهای آلوده میباشد که به راحتی با توجه به راههای انتقال ویروس میتواند محملی برای آلودگی شناخته شود، که در این مقاله به راههای جاگزین آن، یعنی استفاده از پرداختهای بدون تماس با درگاههای پرداخت و اسکناس اشاره شده است.
تشویق سازمان بهداشت جهانی (WHO) در استفاده از پرداختهای بدون تماس را با توجه به شیوع بیماری کرونا (Covid-19 ) در دوران شیوع ویروس کرونا، بانکهای مرکزی به محدود کردن رسیدهای فیزیکی متوسل شدهاند و برخی از آنها حتی بسیار فراتر رفته و اسکناسها را میسوزانند. بانک مرکزی کرهی جنوبی، سیاست محدود کردن را برای یادداشتهای فیزیکیای اجرا کرده است که از طرف بانکهای محلی بهدست آنها میرسد. از آنجا که «این ویروس (سارس-CoV-۲، که باعث بیماری Covid-19 میشود) معمولا طی مدت نه روز از بین میمیرد»، آنها یادداشتهای بانکی را ، بسته به این که از کدام ناحیه باشند، در یک جای امن برای مدت دو هفته نگهداری میکنند.
در ۱۵ فبریه جنبشی آغاز شد تا این ملاحظات بیشتر مورد توجه قرار گیرد. دولت از وامدهندگان چینی خواست که اوراق را، با توجه به محل صدور آنها ضدعفونی کنند و آنها را در جای امنی برای مدت ۱۴ روز نگهداری کنند تا دوران حیات ویروس سپری شود.
همچنین بانک مرکزی ایالات متحده نیز اسکناسهای دلار آمریکا را که از منشاء آسیا دریافت میشد، قبل از ورود به چرخه اقتصاد، برای مدت ۷ الی ۱۰ روز دور از دسترس نگهداری میکند. بانک مرکزی انگلستان نیز در این مورد تصدیق کرده است که اسکناسهای در گردش میتوانند «باکتری و ویروسها» را نگه دارند، و به مردم توصیه کرد که بعد از کارکردن با اسکناس حتما دستهایشان را بشویند.
در میان همه دلایل و ملاحظات، این یکی از مهمترین دلایل است که سازمان (CDC: Centers for Disease Control and Prevention) دربارهی شستشوی دست به عنوان راهی کلی برای کاهش ابتلا به بیماری بسیار تاکید کرده است. طبق مطالعات CDC، شستشوی خوب دستها میتواند شیوع بیماریهای تنفسی (مانند: سرماخوردگی) را در جامعه ، 16 تا 21 درصد کاهش دهد.
بانکهای مرکزی بر طبق ماهیتشان، ریسک گریز هستند، و همین امر ممکن است، بهطور کامل ریسک واقعی این خطرات را بازتاب ندهد. با اینحال، آنها مطمئنا شاخص خوبی برای این هستند که چطور بانکهای مرکزی دربارهی پول فیزیکی در هنگام شیوع چنین بیماریهای رفتار میکنند.
بدلیل این دلواپسیها از Covid-19 و احتمالات بالقوه گسترش آلودگیهایی که از طریق اسکناسها منتشر میشود، سخنگوی سازمان بهداشت جهانی به خبر گزاری Telegraph اینچنین گفته است که «مردم تا حد امکان باید از تکنولوژیهای پرداخت بدون تماس استفاده کنند». این امر میتواند اتفاق بسیار مهمی برای رمزارزها (ارزهای دیجیتال) باشد، که میتوانند بهصورت کاملا بدون تماس دست با یک نقطه فیزیکی (مانند: اسکناس و یا اوراق) نقل و انتقالات مالی را ممکن سازند و جایگزین مناسبی برای اسکناسهای کاغذی باشند.
شیوع بیماری Covid-19 همچنین باعث شده است که پروسه پذیرش ارزهای دیجیتال توسط بانکها و همچنین ایجاد ارزهای دیجیتال توسط بانکهای مرکزی، که بر پایه بلاکچین شکل میگیرند، شتاب بیشتری داشته باشد. در همین راستا بانک مرکزی چین (PBOC)، مدتی است که بهدنبال جایگزینی پول نقد با مشابه دیجیتال آن است. یکی از مقامات رسمی مسئول در این حوزه اعلام کرده است که گزینهی پرداختهای دیجیتال بیدرنگ «غیر قابل امتناع» است و رئیس بانک مرکزی نیز معتقد است که تسویهحسابهای بینالمللی بانکهای مرکزی، بهزودی نیازمند ایجاد ارزهای دیجیتالی برای مبادلات فیمابین خواهند بود.
این احتمال وجود دارد که این رویداد «قوی سیاه» ؛ ویروسی که ممکن است از طریق پول فیزیکی منتقل شود؛ بسیاری از بانکهای مرکزی را به این فکر سوق دهد که: یک عیب پنهان در پولهای فیزیک آشکار شده است که روند کار با ارزهای دیجیتال را شتاب خواهد داد .
اگر ارزهای دیجیتالی غیرقابل امتناع هستند و توسط شیوع اخیر بیماری Covid-19 شتاب داده شدهاند، این سوال پیش میآید که چه کسی پرچمدار قانون گذاری بر آنها خواهد بود وآنها را هدایت خواهد کرد. رمزارزها به اشخاص اجازه میدهند که از انتقالهای فیزیکی اجتناب کنند و انتقال اعتبارات فرامرزی را بین کشورها قابل دسترس و آسان مینمایند.
واضح است که بانکهای مرکزی در فکر هستند که چگونه قوانینشان میتواند بر روی ارزهای دیجیتال بکار گرفته شود - و در غیاب عملکرد آگاهانه و رشد ادامهدار جامعهی رمزارزها، تنها جایگزین موفقیتآمیز برای مشابه پول نقد، ارزهای دیجیتالیای هستند که نمودی از سیستم مالی جاری باشند، و متعهد به بانکهای مرکزی، که بهطور چشمگیری دست به دامن پیشگیریهای از روی ناچاری شدهاند تا رونق اقتصاد را حفظ کنند، و سیاستهای جلوگیری از نرخ بهرهی منفی را نیز پوشش دهد.
ایجاد نظامی برای ارزهای دیجیتالی با پشتوانه بانکهای مرکزی، به جای سیستم نظیربهنظیر و غیرمتمرکز، که در رمزارزها در حال اجراست، میتواند واکنش پذیر بوده و از بروکراسی یکسانی توسط سیسات گذاران پیروی کند.
در زمانی که پرداختهای دیجیتالی بدون تماس ممکن است به یک معیار پیشنهادی تبدیل شوند، طرفداران رمزارزها برای پیشرفت استدلالشان در مورد احتمال منسوخ شدن پولهای نقد فرصتی بسیار کمیاب در اختیار دارند. با وجود اینکه آنها در نبرد حذف پول فیزیکی پیروز خواهند شد، اما درصورتی که ارزهای دیجیتال بانکهای مرکزی انتخاب اکثریت مردم باشند، جنگ را خواهند باخت.
منبع: Forbes