تنها 2 مقاله دیگر را می‌توانی رایگان مطالعه کنی.
ثبت نام کن تا مقاله‌های بیشتری بخوانی.
8 سوالی که کارفرمایان باید در مورد ویروس کرونا مطرح کنند
بحران کرونا ویروس هر روز شیوع بیشتری در جهان پیدا می‌کند و باعث شده است تا کسب‌وکارهای زیادی با سوالات بسیاری برای پاسخ‌دهی مناسب به این اپیدمی مواجه شوند. مشاوران مدیریت تلاش می‌کنند تا در این روزهای سخت کنار کسب‌وکارها باشند و با انجام مطالعات و تحقیقات متعدد برای واکنش صحیح به این اپیدمی جهانی کمک کنند.
۲۷ اسفند •
در 11 دقیقه بخوانید
سخن مشاور مدیریت:
بحران کرونا ویروس هر روز شیوع بیشتری در جهان پیدا می‌کند و باعث شده است تا کسب‌وکارهای زیادی با سوالات بسیاری برای پاسخ‌دهی مناسب به این اپیدمی مواجه شوند. مشاوران مدیریت تلاش می‌کنند تا در این روزهای سخت کنار کسب‌وکارها باشند و با انجام مطالعات و تحقیقات متعدد برای واکنش صحیح به این اپیدمی جهانی کمک کنند.
به دنبال مقالات متوالی که در مورد نحوه مواجهه صحیح با کرونا تا به امروز منتشر شده است، در این مقاله سعی شده تا به مهم‌ترین دغدغه‌های کارفرمایان پرداخته و برای آن پاسخی بیابند. در این مقاله با هم می‌خوانیم که مهم‌ترین مواردی که این روزها کارفرمایان باید خود را برای آن آماده کنند چه چیزهایی است.
۸ سوالی که کافرمایان باید در مورد ویروس کرونا مطرح کنند:
شیوع بیماری کورونا که از شهر ووهان در چین، آغاز شده است، حداقل در ۶۵ کشور گسترش یافته و بیش از ۸۹،۰۰۰ نفر را بیمار کرده‌است که بیش از ۳،۰۰۰ نفر کشته شده‌اند. دولت‌ها مرزها را بسته‌اند، قرنطینه اعمال کرده‌اند و شرکت‌ها ممنوعیت‌های مسافرتی گذاشته‌اند. تاثیرات انسانی و اقتصادی بر کسب‌وکارها کاملا واضح بوده است.
این بیماری همه‌گیر یک هشدار بیداری برای شرکت‌ها برای بررسی دقیق استراتژی‌ها، سیاست‌ها و رویه‌های آنها برای محافظت از کارمندان، مشتریان و عملیات در این بیماری همه‌گیر در آینده است. در اینجا هشت سوال وجود دارد که شرکت‌ها باید در حالی که برای شیوع ویروس آماده می‌شوند، و به آن پاسخ می‌دهند، مطرح کنند.
۱. چطور می‌توانیم به بهترین شکل از کارمندان خود در محل کار محافظت کنیم؟
تصور می‌شود که ویروس کورونا که موجب Covid-19 می‌گردد (شکلی که بیماری نامیده می‌شود) تا حد زیادی از طریق قطرات تنفسی از سرفه و عطسه گسترده و به نظر می‌رسد که به راحتی پخش می‌شود. هم چنین ممکن است با لمس کردن یک سطح آلوده و یا شئ آلوده و سپس لمس بینی یا دهان، فرد آلوده شود. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها توصیه می‌کند که کارکنان باید:
- در صورت داشتن علایم تنفسی (سرفه، عطسه، تنگی نفس) و یا دمای بدن بالای 38 درجه سانتی‌گراد در خانه بمانند.
- در صورتی که این علائم در محل کار بروز کردند، آنجا را ترک کنند.
- جلوی عطسه و سرفه‌های خود را با یک دستمال، آرنج و یا شانه خود بگیرند (نه دست‌های برهنه).
- شستن دست‌ها به صورت مکرر با صابون و آب برای حداقل ۲۰ ثانیه یا استفاده از ضدعفونی کننده دست بر پایه الکل.
ما اضافه می‌کنیم که اجتناب از دست دادن به طور کامل برای کاهش خطر گسترش سرایت بیماری، منطقی است. اگر چه ممکن است گاهی بد باشد، این یک عمل رایج در بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها است.
از آنجا که شستن دست‌ها یکی از موثرترین روش‌های دفاعی است، کارفرمایان باید اطمینان حاصل کنند که کارکنان به امکانات شستشو دسترسی دارند و صابون و (به طور ایده‌آل) دستمال‌کاغذی به میزان کافی نگهداری می‌شود؛ شواهدی وجود دارد که احتمال انتشار ویروس توسط حوله‌های کاغذی نسبت به خشک‌کن‌های برقی کمتر است. همچنین ضدعفونی کننده‌های دست بر پایه الکل و پاک‌کننده‌های ضدعفونی کننده باید در سراسر محل کار توزیع شوند و همه سطوحی که در معرض تماس هستند مانند: میزهای کار، کانترها و دستگیره‌های در باید به طور منظم تمیز شوند. استفاده از محصولات نظافتی استاندارد برای تمیز کردن فضاهای مشترک می‌تواند خطر گسترش بیماری‌های تنفسی را کاهش دهد. با توجه به کمبود عرضه ماسک و عدم توصیه مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری به استفاده از ماسک برای افراد سالم جهت محافظت در برابر انتقال بیماری، در صورت ایجاد شرایط بهداشتی، سازمان‌ها احتیاجی به ذخیره ماسک‌های صورت ندارند. (برای اطلاعات بیشتر در خصوص نقش کارفرمایان به راهنمای کسب‌وکارها و کارفرمایان مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها مراجعه کنید.)
تحقیقی که به تازگی توسط Willis Towers Watson از ۱۵۸ کارفرما در سطح جهانی، که بیش از نیمی از آنها شرکت‌های چند ملیتی بودند، انجام شده است، نشان می‌دهد که اکثر آنها در حال اجرای مجموعه‌ای از اقدامات برای حفاظت از کارمندان هستند. همانطور که انتظار می‌رود، چین در این مورد پیشرو است. نزدیک به ۹۰ درصد از شرکت‌های مورد بررسی دسترسی کارمندان به ضد عفونی‌کننده‌های دست را افزایش داده‌اند، و بیش از ۸۰ درصد ارتباطات سلامت عمومی (مانند: پوستر در مورد جلوگیری از شیوع) را افزایش داده و کارکنان را جهت کار از خانه خود، در صورت امکان، هدایت می‌کنند. در آمریکای شمالی جایی که Covid-19 تازه شروع به پدیدار شدن کرده است، شرکت‌ها کنشگرانه عمل می‌کنند: ۷۰ درصد یا از قبل افزایش ارتباطات دادند یا برای آن برنامه دارند و بیش از نیمی از آنها یا قصد دارند دسترسی به ضد عفونی‌کننده‌های دست را افزایش دهند و یا هم‌اکنون این‌کار را انجام داده‌اند.
۲. چه زمانی باید کارکنان و یا مراجعین را از فضای کاری حذف کنیم؟
همانطور که بحث شد، کارمندان اگر علائم سرایت ویروس کرونا را داشته باشند باید در خانه بمانند یا به خانه بروند. اما پرسنل تخصصی اغلب در برابر گرفتن مرخصی استعلاجی مقاومت می‌کنند، به جای آن، به محل کار می‌آیند که ممکن است دیگران را آلوده کنند. با توجه به تهدید این همه‌گیری که این اپیدمی ارائه می‌دهد، مدیران نباید در فرستادن کارکنان دارای علائم Covid-19، به خانه تردید کنند. به همین ترتیب، کارمندان یا بازدیدکنندگانی که دارای علائم بیماری هستند یا در معرض خطر بالای Covid-19 قرار دارند، باید از کارکنان جدا نگه داشته شوند و در حالی که در معرض عموم قرارگرفتن آنها را به حداقل می‌رسانید با برنامه‌ریزی محل کار را ترک کنند و ارزیابی پزشکی دریافت نمایند. به عنوان مثال: آنها باید از مکان‌های عمومی و حمل و نقل عمومی اجتناب کنند، و به طور ایده‌آل باید 2 متر از بقیه فاصله داشته باشند مگر این که ماسک داشته باشند.
اگر Covid-19 در جامعه شیوع پیدا کند، شرکت‌ها می‌توانند با استفاده از اسکنرهای حرارتی دستی، دمای بدن را کنترل کرده و کارکنان و مراجعین با تب بالای 38 درجه را جدا کنند. دما روش بسیار دقیق برای ارزیابی ریسک نیست چرا که برخی از افراد مبتلا به ویروس کرونا تب ندارند و برخی دیگر با تب بالا به این ویروس مبتلا نشده‌اند. بنابراین، تب بالا در ترکیب با علایم تنفسی بهترین نشانه از ابتلای احتمالی است.
سازمان‌های بهداشت عمومی توصیه می‌کنند که شرکت‌ها از مراجعه کارمندان یا بازدیدکنندگان به محل کار برای یک دوره 14 روزه پس از قرار گرفتن در شرایط با ریسک «متوسط» یا «پرخطر» (به طور کلی به معنای تماس نزدیک با کسی که دارای ویروس شناخته شده یا به یک منطقه پرخطر سفر داشته است) جلوگیری کنند. (برای اطلاعات بیشتر، راهنمای مرکز کنترل بیماریها برای ارزیابی ریسک را ببینید). چهل و سه درصد از کارفرمایان آمریکای شمالی در نظرسنجی خود گفته‌اند که آنها اکنون کارمندان یا مراجعینی را که به تازگی از چین سفر کرده‌اند به مدت 14 روز پس از بازگشت محدود کرده‌اند.
۳. آیا باید در مواردی که کارمندان از حضور در محل کار منع می‌شوند یا ما تعطیل می‌کنیم، در سیاستهای مزایای خود بازنگری کنیم؟
این احتمال که تعداد کارمندانی که به دلیل بیماری یا مراقبت از دیگران نتوانند کار کنند رو به افزایش است، به این معنی است که الان شرکت‌ها باید سیاستهای مرخصی استعلاجی و مرخصی‌های با حقوق خود را مرور کنند. سیاست‌هایی که به کارمندان اطمینان می‌دهند که مجازات نخواهند شد و می‌توانند مرخصی استعلاجی بگیرند، ابزار مهمی در ترغیب به خودگزارشی و کاهش بیماری بالقوه هستند. بررسی ما از کارفرمایان نشان می‌دهد که نزدیک به 40% کارفرمایان سیاستهای پرداخت خود را در صورت تعطیلی محل کار و یا مرخصی دادن به کارمندان شفاف‌سازی کرده‌اند و یا برای آن برنامه دارند. در حالی که هنوز شرکت‌های کمی خارج از آسیا به دلیل این بیماری همه‌گیر بسته شده‌اند، حدود نیمی از شرکت‌های چینی که مورد بررسی قرار گرفته‌اند حداقل به طور موقت تعطیل شده‌اند. در صورت ادامه روند اپیدمی، این بسته شدن احتمالاً در خارج از آسیا شیوع بیشتری خواهد داشت.
بیشتر شرکت‌ها با Covid-19 در سیاستهای خود مانند هر بیماری دیگری رفتار می‌کنند و مرخصی استعلاجی و یا بیمه ناتوانی کوتاه‌مدت قابل‌اجرا خواهند بود. با این حال، محرومیت از محیط کار ممکن است با سیاستهای ناتوانی پوشش داده نشود و عدم حضور طولانی مدتی بیش از مرخصی استعلاجی موجود باقی بماند. بررسی ما نشان داد که بیش از 9۰ % کارفرمایان در چین مزایای کارمندان خود را به طور کامل پرداخت کرده و تمام مزایا را در دوران مرخصی خود حفظ کرده‌اند. شرکت‌ها باید سیاستهای روشنی را در این زمینه انتشار دهند و با کارمندان ارتباط برقرار کنند. بیشتر آنها می‌خواهند از نیروی کار خود تا حدی که از نظر مالی عملی است، حمایت کنند.
۴. آیا ما توانایی کارمندان را برای کار از راه دور به حداکثر رسانده ایم؟
در حالی که بسیاری از مشاغل (خرده‌فروشی، تولید، مراقبت بهداشتی) به حضور فیزیکی افراد احتیاج دارند، اگر افراد با حضور در محل کار و یا مسافرت، در معرض ویروس قرار بگیرند، دورکاری در کارهایی از قبیل جلسات، که می‌توانند به صورت ریموت انجام شوند باید تشویق شوند. به عنوان مثال: ویدئوکنفرانس جایگزین خوبی برای جلسات پر خطر رو در رو است. حدود ۶۰ % از کارفرمایان مورد بررسی اظهار کردند که انعطاف‌پذیری کارمندان را برای کار از راه دور (۴۶ %) افزایش داده‌اند یا برای افزایش آن (۱۳ %) برنامه دارند.
شایعات خطرناک و ترس کارکنان می‌تواند به سرعت یک ویروس فراگیر شود. لازم است که شرکت‌ها با به روز رسانی‌های واقعی، منظم و هماهنگ‌شده داخلی بتوانند به همه کارکنان، از جمله آن‌هایی که در محل کار حضور ندارند، در مورد کنترل سرایت بیماری، نشانه‌ها و سیاست شرکت در رابطه با دورکاری و شرایطی که ممکن است کارکنان از حضور در شرکت یا بازگشت به محل کار محدود شوند اطلاع‌رسانی نمایند. این ارتباطات باید توسط تیم واکنش اضطراری طراحی یا تایید شوند و آنها باید با دقت هماهنگ شوند تا از انتشار سیاستهای متناقض با مدیران یا وظیفه‌ای مختلف اجتناب کنند. واضح است که این امر به سازمان‌هایی نیاز دارد که اطلاعات/متن جاری و اطلاعات تماس الکترونیکی را برای همه کارکنان حفظ کرده و ارتباط گسترده سازمان را به صورت دوره‌ای بررسی کنند. اگر در حال حاضر یک قابلیت ارتباط جهانی جاری ندارید، اکنون زمان خوبی است که این قابلیت را ایجاد کنید.
۶. آیا باید سیاستهای سفرهای تجاری بین المللی و داخلی خود را بازنگری کنیم؟
شصت و پنج درصد از شرکت‌های مصاحبه شده در حال حاضر سفر به و از آسیا را محدود کرده‌اند. محدود کردن سفرهای تجاری به مناطقی که Covid-19 در آنها شایع‌تر است، برای جلوگیری از بیماری و از بین رفتن بهره‌وری به دلیل قرنطینه یا ممنوعیت حضور کارمند در محل کار، پس از سفر، عاقلانه است. شرکت‌ها باید اخطارهای بهداشت سفر مرکز پیشگیری و کنترل بیماریها و توصیه‌های مسافرتی وزارت امورخارجه را رصد کنند تا مشخص کنند کدام سفر تجاری باید لغو یا به تعویق بیافتد. مرکز کنترل و پیشگیری بیماریها در حال حاضر توصیه می‌کند که مسافران از تمام سفرهای غیرضروری به چین، کره‌جنوبی، ایتالیا و ایران اجتناب کنند. کارکنان باید به ویژه مراقب باشند که در صورت احساس کسالت سفر نکنند زیرا اگر تب داشته باشند، حتی اگر علائم مشخصی از ویروس کرونا نداشته باشند ممکن است با قرنطینه روبه‌رو شوند.
۷. آیا باید کنفرانس‌ها یا جلسات برنامه‌ریزی شده را به تعویق بیاندازیم یا کنسل کنیم؟
ما قبلاً گزارش‌هایی پراکنده از کنسل شدن کنفرانس‌ها و جلسات، به خصوص موارد دارای شرکت کنندگان بین‌المللی، مشاهده کرده‌ایم و موارد بیشتری را در ماه‌های آینده انتظار داریم: ۴۷ درصد کارفرمایان در نظرسنجی ما گفتند که آنها کنفرانس‌های برنامه‌ریزی‌شده برای کارمندان آمریکای شمالی در کشورهای منتخب را لغو خواهند کرد. دپارتمان بهداشت محلی راهنمایی در مورد این که آیا رویدادها باید در یک منطقه خاص لغو شوند، صادر خواهند کرد. تمام سازمان‌دهندگان کنفرانس‌ها باید اطلاعات مربوط به کاهش شانس ابتلا به ویروس را فراهم کنند (از جمله اجتناب از دست دادن دست) و اطمینان حاصل کنند که تسهیلات شست‌وشوی دست مناسب ( یا ضد عفونی‌کننده‌های دست) به راحتی در دسترس هستند.
۸. آیا سرپرستان به خوبی آموزش دیده‌اند؟
شصت و پنج درصد از شرکت‌های مورد بررسی که کارمندان آنها در چین هستند در مورد پیامدهای Covid-19 به سرپرستان خود آموزش می‌دهند، در حالی که 34% از کارفرمایان دارای کارمند در آمریکای شمالی، به طور فعال در حال آموزش یا برنامه‌ریزی برای آموزش سرپرستان خود هستند. به هر صورتی که آموزش شکل بگیرد، سرپرستان باید به اطلاعات مناسب (مانند: نحوه کنترل سرایت و سیاستهای شرکت) دسترسی داشته باشند و بدانند با چه کسانی در داخل شرکت تماس بگیرند تا موارد ابتلا و شیوع را گزارش کنند. سرپرستان یا سایر افراد تعیین‌شده در این شرکت باید فوراً به مقامات بهداشتی محلی درباره هر گونه تماس مشکوک اطلاع دهند. با یک جستجوی وب برای "اداره بهداشت محلی" و کدپستی یا شهر یا کشور به طور کلی اطلاعات تماس دقیق را به دست خواهند آورد. در ایالات‌متحده، سرپرستان همچنین می‌توانند با مرکز کنترل بیماریها (CDC) تماس بگیرند.
برنامه‌ریزی دقیق برای وضعیت‌های اورژانسی سلامت جهانی می‌تواند به محافظت از کارمندان، مشتریان و کسب‌وکار کمک کند. اما برنامه‌ها فقط در صورت اجرای آنها خوب است. شرکت‌ها باید از وضعیت موجود برای بهینه‌سازی و آزمایش برنامه‌های خود استفاده کنند. به هر حال Covid-19 به یک بیماری همه‌گیر تبدیل می‌شود.
این قابلیت‌ها در زمان ظهور یک بیماری همه‌گیر جهانی، که توسط همین ویروس کرونا یا عامل دیگری در آینده ایجاد می‌شود، بسیار ارزشمند خواهد بود.
منبع: HBR
نوشته‌ای از
فائزه نصرالهی
شش سال در کنار حرفه‌ای‌ترین‌های صنعت فشن و خرده‌فروشی ایران قرار داشتم و باعث شد تا تجربیات زیادی در این صنایع به دست آورم. پس از گذراندن مقطع کارشناسی ارشد در رشته مدیریت استراتژیک تصمیم گرفتم تا این تجربیات را در کنار دانش آکادمیک خود به ابزاری تبدیل کنم تا به وسیله آن به شرکت‌ها و افراد علاقه‌مند و فعال در این حوزه‌‌ها کمک کنم تا با هم مسیری برای رشد و نوآوری بسازیم و ایران را به جای بهتری برای زندگی تبدیل کنیم.
