یک الگوی جدید برای رهبری اخلاقی
به جای تلاش برای پیروی از مجموعه ای از قوانین ساده («دروغ نگو»، «تقلب نکن»)، رهبران و مدیرانی که به دنبال اخلاقی تر بودن هستند، باید بر ایجاد بیشترین ارزش برای جامعه تمرکز کنند. بازرمن استدلال میکند که این دیدگاه سودگرایانه، تفکر فلسفی را با عمل‌گرایی مدرسه کسب‌وکار ترکیب میکند و می‌تواند طیف گسترده‌ای از تصمیمات مدیریتی را در زمینه‌هایی از جمله استخدام، مذاکره و حتی مدیریت زمان ارائه دهد. ایجاد ارزش مستلزم آن است که مدیران با موانع شناختی که مانع از اخلاقی بودن آنها می شود، مقابله کنند و بر آنها غلبه کنند. او می‌گوید همانطور که ما بر تفکر سیستم 1 (شهودی) و سیستم 2 (مشاهده‌ای) تکیه می‌کنیم، سیستم‌های موازی برای تصمیم‌گیری اخلاقی داریم. او راهبردهایی را برای درگیر کردن افراد به منظور انتخاب های اخلاقی تر پیشنهاد می کند. مدیرانی که به ارزشی که ایجاد میکنند اهمیت میدهند، می‌توانند با استفاده از هنجارها و محیط تصمیم‌گیری که ایجاد میکنند، دیگران را در سراسر سازمان تحت تأثیر قرار دهند.
